تقویم ایرانی باستانی، تقویمی که در ایران قبل از اسلام و حداقل در عهد ساسانیان در ایران معمول بود و در آن، سال ۳۶۵ شبانهروز، مرکب از ۱۲ ماه ۳۰ روزه و پنج شبانهروز اضافی در آخر سال محسوب می شد.
البته تقویم ایرانی باستانی درست همان تقویم مصری است که پس از تصرف مصر توسط ایرانیان در زمان سلطنت کمبوجیه شروع و پس از او اصلاحات داریوش، ایرانیها را به آن تقویم منظم آشنا نمود و در کتیبههای داریوش و آثار پیش از او به چشم میخورد.